20 sierpnia 2004

Trzy szlaki po fortyfikacjach


Trasę turystyczną «Fortyfikacje Świnoujścia» zaplanowaliśmy z wykorzystaniem naturalnych zachowań turystów. Zaproponowaliśmy trzy szlaki różnego rodzaju (linia czerwona przerywana - istniejący szlak czerwony):
  • Szlak spacerowy (Uznam) w części miejskiej, o długości 7 km - głównie dla turystów pozostających w mieście – kuracjuszy i turystów. Szlak prowadzący do Zachodniego Kompleksu Fortecznego to ciekawy, alternatywny dla głównych dróg, sposób dojścia do fortów. Turysta chętnie wybierze go zamiast znanych już miejskich tras podobnej długości. Przy tej okazji odkryje obiekty dotąd nieznane lub nieuznane za ciekawe. Na szkicu - kolor żółty.
  • Ścieżka dydaktyczna (Wolin) - pierwsza w Świnoujściu; wyprowadzona na długości do 2,5 km z Fortu Wschodniego według chronologii - poprzez coraz to nowsze obiekty: umocnienia z I i II wojny światowej i umocnienia Ludowego Wojska Polskiego. Pomysł powstał głównie z myślą o turystach kulturowych i edukacyjnych (często podróżujących w grupach).
  • Szlak leśny (Wolin) o długości 11 km uzupełniłby sieć szlaków PTTK, czyniąc ją bardziej atrakcyjną dla turystów ekologicznych i aktywnych. Ma to być to wypad za miasto i skupiska człowieka, atrakcja sama w sobie, ale tylko dla nielicznych, albo atrakcja będąca kolejnym etapem, dla tych, którym spodobał się pomysł wędrowania po fortyfikacjach. Zaletą takiego szlaku jest także ukazanie turystom odległości pomiędzy Baterią Goebena a jej wieżą kierowania ogniem (tzw. „dzwon”) - dystansu, który mogliby pokonać pieszo. Na szkicu - kolor szary.
Na Wolinie szlaki powinny raczej rozchodzić się od miejsca centralnego, do którego turysta może dojechać z daleka. Chodzi więc o piesze skomunikowanie Fortu Wschodniego z mniejszymi obiektami w okolicy, a nie łączenie poszczególnych obiektów z centrum miasta – inaczej niż na Uznamie.